Ένας σχετικά ικανοποιητικός, εύχρηστος, ορισμός της αυτο-κατανόησης: η βεβαιότητα πως βρίσκεται κανείς σε ατελές εύρος ενώ είναι περίκλειστος. Η αυτο-κατανόηση στοιχείων και παραγόντων της τέχνης της ποίησης αποδεικνύεται πάντοτε ανεπαρκής για την προσέγγιση -πόσο μάλλον για την ερμηνεία ή την κατανόηση- της ποίησης. Το σύνολο των αυτο-κατανοήσεων που θεσπίζουν μια ποίηση προκαλούν καταχρηστικές εκδηλώσεις και παγίωση των εικασιών που περιέχουν. Αυτός είναι ένας από τους κυριότερους λόγους για τους οποίους στις περιπτώσεις αυτές -δηλαδή σχεδόν στο σύνολο των περιπτώσεων- το λεγόμενο ποιητικό πεδίο δεν αποτελεί παρά αποτύπωμα ιδεολογικής συνέπειας – η οποία δεν χρειάζεται να θίξω πως ακόμη και προς τον περιορισμό της είναι ασυνεπής, αφού κάθε αυτο-κατανόηση αποκλείει την πιθανότητα κατανόησης.
Μετς 2008