YANNIS LIVADÁS: Tres poemas de Ate: poemas dispersos 2001-2009
YANNIS LIVADÁS (1969)
Tres poemas de Ate: poemas dispersos 2001-2009
http://www.vakxikon.gr/content/view/1039/474/lang,el/
Tres poemas de Ate: poemas dispersos 2001-2009
Mario Domínguez Parra: Μία ανθολογία σύγχρονης ελληνικής ποίησης "σε εξέλιξη".
![]() |
Yannis Livadas 2009 |
Buda duerme tranquilo
Buda duerme tranquilo
No hallo otra desdicha más espantosa
Que la mía
Hígado bazo estómago corazón
En la pared sin cornisa
Parece que soy el único
Parece que el único solitario
Quizás pienso en los dispersos dientecillos
De aquella muchacha
Quizás en lo que existe en la no-propiedad
Buda duerme sentado
La soledad de todos fracasa
Como movimiento.
Tánger
Las nubes
estivales de Tánger se suicidan
Consumadas. Por la ventana del balcón yo documento
Con un bolígrafo verde los sonidos de la calle
Las voces de la gente las condenas de las chilabas
Las aserradas luces de los barrios hasta la
Ribera y el vacío de la imagen hasta el horizonte
Que es una rebanada de pan azul.
El viaje que hizo Tánger para encontrarse conmigo
Es más largo y cruel que el viaje
Que hice yo para encontrarme con ella.
El atardecer parece una pera ajada.
Pero a nada más se parece.
El retrato del rey con roja
Cinta adhesiva: la imagen de un agujero en la pared.
Acrobacias en sepia se clavan
En las voces de aquéllos que venden pescado.
Hojeo el cuaderno al principio
Encuentro poemas de otros años, deseos y lástima.
Mi reflexión se basta a sí misma en esta jarra
Llena de café, en el olor de los cigarrillos árabes.
En la gran araña delicada que medita
Apoyada en su cadáver envuelto.
Pienso lo que recuerdo:
Tus ojos estrellas qué estrellas.
Salida nocturna
(Nota poética inédita de un diario de viaje)
Tormenta que se clava en la arena.
Se considera muy natural
Como una camisa limpia
Que cualquiera mida sus palabras
Que anochezca sobre
Aquello de lo que no ha quedado
Ni esto
Al final
Del allí.
Aquí floreció la locura de un Nelson
La mano que le amputaron
T e n e r i f e
Y algunos dicen que una vez se torció
El mar.
Las fermentaciones
Volcán en botella
El humo
Palabras que llegan
De nuevo desde otra noche.
Incordio.
Y de las segundas materias.
La isla existe solo en la oscuridad.
Y es de noche
Cuando se malgastan los diagnósticos.
Lugar absorbido
Donde atracan los barcos
Como una verdad momentánea.
La única nube es mucho más
Que compleja
Pero su sombra sobre el volcán
Es cuatro dedos que lo enganchan
Como la vanidad.
La oscuridad en algún lugar se ha tendido
Nos ensucia de azul
Y sin embargo son las tres y media
Hora oceánica que a cada poco se detiene.
Esta noche es la aporía de un
Murmullo en tu oscura oreja mujer.
Tenerife significa árbol
Que de noche brotó del mar
Y que da a luz lluvia salada.
Esto se repite no como
Repetición porque la noche es
Permanente en las
gotas de lluvia.
Arte las gotas sobre el barco.
Septiembre tranquilidad
Como única ultra special quality.
Me apoyo con los codos en la popa
En este barco que esta noche fiestea.
Mi pensamiento una época.
La tormenta un souvenir.
Las palabras no entienden
De personas.
Escucho me alejo
La isla tras de mí deviene estola
Marrón que flota y
Su garganta gradualmente se pierde.
La espuma de la turbina
Permanentemente allí
Donde la noche es pan
De ayer.
Γ. Λειβαδάς: Ποίημα αρ. 11
Από τη συλλογή:
"La Chope Daguerre και Ποιήματα Κελύφους" [Κέδρος, άνοιξη 2013]
|
Γ. Λειβαδάς: Τα ποιήματα με θέλουν οτιδήποτε εκτός από θλιμμένο (Άτη, Κέδρος 2011)
Τα ποιήματα με θέλουν οτιδήποτε εκτός από θλιμμένο
Σχεδόν κάθε Απρίλη ή Ιούνη ταξιδεύω
Μα και ο Δεκέμβρης είναι καλός.
Έχω μαζί μου προμήθειες
Λέξεις καπνά ένα μάτσο με λεφτά
Που όλα τους κατάγονται από τον Προμηθέα.
Κάνω ήχους με το στόμα μου
Ταξιδεύοντας μόνος
Προς τα πέρα.
Κάνω ένα σάλτο απ’ το πλοίο στο τρένο
Κι απ’ το τρένο στη βάση μου στο Παρίσι
Που απόμεινε βαριά παρεξηγημένο.
Από εκεί και μετά βλέπω.
Για πού θα τραβήξω.
Και ζω
Πολλαπλά αγριεμένος
Ελάχιστα οκνηρός.
Τα ποιήματα με θέλουν οτιδήποτε
Εκτός από θλιμμένο
Και δεν είμαι.
Μορφές του κενού από μήτρες
Με πιάνουν αγκαζέ
Και μου λεν να φύγω
Να μείνω.
Γιάννης Λειβαδάς: Bulletin
Το σπίτι πλάι στον φοίνικα και από την είσοδο της μπροστινής αυλής μπορεί κανείς να χαζεύει ένα μεγάλο κομμάτι της γέφυρας του Ρίου καθώς θα με περιμένει να εμφανιστώ αφού πρώτα θα έχει φωνάξει το μικρό μου όνομα, ή αλλιώς μπορεί απλά να προχωρήσει πιο μέσα και να σπρώξει την πόρτα.
Δεν χρειάζεται να κάνω πολλά. Δεν περιμένω πολλά. Ετοιμάζομαι να αφήσω ακόμη και αυτό το σπίτι όπως έκανα και με όλα τα προηγούμενα. Μετακομίζω πλάι σε κάποια quai, πίσω από κάποιον παράδρομο ή ακριβώς πάνω σε κάποια λεωφόρο στο Παρίσι απ’ όπου το μοναδικό πράγμα που θα μπορώ να βλέπω θα είναι η ίδια η πόλη. Οι φλέβες μου φουσκωμένες.
Μολοντούτο πολλαπλές συστροφές. Φθείρεσαι γιατί είσαι φθαρτικό. Ζώντας διαρκώς στο ενδιάμεσο η μέρα μου είναι κάτι παραπάνω από είκοσι τέσσερις ώρες – άλλες τόσες η νύχτα μου. Ακαταπόνητος στα ενήμερα πουργκατόρια. Είναι μια Πέμπτη υπερσύνδεσης με τα ασώματα. Κάθομαι και ακούω προσεκτικά. Το και το.
Ενημερώνομαι και μετά καταστρέφω τη σύνδεση.
Με την ελάχιστη λεπτομέρεια γεννάς τιτάνια έργα, δρομολόγια, αρπαγή της ώρας.
Οι άνθρωποι πρέπει να ξέρουν να ζουν και σαν πιάνα.
Γιάννης Λειβαδάς - Ροζέτα
Το ιδεατό γέμισε από ‘κείνους
που δεν πιστεύουν πια τίποτα μα
ανηλεώς υπαινίσσονται∙
ένεκα που το τίποτα
δυναστεύει το θέλημα.
Το πώς η ύπαρξη αδράχνει
που δεν πιστεύουν πια τίποτα μα
ανηλεώς υπαινίσσονται∙
ένεκα που το τίποτα
δυναστεύει το θέλημα.
Το πώς η ύπαρξη αδράχνει
τον άνθρωπο
έπρεπε να διδάσκεται∙
το ανεπανόρθωτο
της ζωής
έπρεπε να διδάσκει
από την πρώτη σκιά
ανεξαρτήτως συνθηκών
τη λήθη του διδάσκειν.
2005
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2019
(27)
- Δεκεμβρίου (1)
- Νοεμβρίου (2)
- Οκτωβρίου (4)
- Σεπτεμβρίου (1)
- Αυγούστου (3)
- Ιουλίου (1)
- Ιουνίου (2)
- Μαΐου (2)
- Απριλίου (3)
- Μαρτίου (5)
- Φεβρουαρίου (2)
- Ιανουαρίου (1)
-
►
2018
(47)
- Δεκεμβρίου (3)
- Νοεμβρίου (4)
- Οκτωβρίου (3)
- Σεπτεμβρίου (1)
- Αυγούστου (2)
- Ιουλίου (3)
- Ιουνίου (5)
- Μαΐου (6)
- Απριλίου (3)
- Μαρτίου (7)
- Φεβρουαρίου (4)
- Ιανουαρίου (6)
-
►
2017
(43)
- Δεκεμβρίου (3)
- Νοεμβρίου (3)
- Οκτωβρίου (1)
- Σεπτεμβρίου (3)
- Αυγούστου (1)
- Ιουλίου (6)
- Ιουνίου (3)
- Μαΐου (4)
- Απριλίου (5)
- Μαρτίου (3)
- Φεβρουαρίου (5)
- Ιανουαρίου (6)
-
►
2016
(86)
- Δεκεμβρίου (5)
- Νοεμβρίου (7)
- Οκτωβρίου (9)
- Σεπτεμβρίου (4)
- Αυγούστου (1)
- Ιουλίου (8)
- Ιουνίου (11)
- Μαΐου (15)
- Απριλίου (3)
- Μαρτίου (9)
- Φεβρουαρίου (7)
- Ιανουαρίου (7)
-
►
2015
(98)
- Δεκεμβρίου (6)
- Νοεμβρίου (7)
- Οκτωβρίου (15)
- Σεπτεμβρίου (13)
- Αυγούστου (7)
- Ιουλίου (5)
- Ιουνίου (8)
- Μαΐου (5)
- Απριλίου (8)
- Μαρτίου (5)
- Φεβρουαρίου (10)
- Ιανουαρίου (9)
-
►
2014
(126)
- Δεκεμβρίου (8)
- Νοεμβρίου (14)
- Οκτωβρίου (11)
- Σεπτεμβρίου (10)
- Αυγούστου (10)
- Ιουλίου (11)
- Ιουνίου (4)
- Μαΐου (6)
- Απριλίου (9)
- Μαρτίου (19)
- Φεβρουαρίου (11)
- Ιανουαρίου (13)
-
►
2013
(157)
- Δεκεμβρίου (11)
- Νοεμβρίου (11)
- Οκτωβρίου (12)
- Σεπτεμβρίου (9)
- Αυγούστου (9)
- Ιουλίου (14)
- Ιουνίου (12)
- Μαΐου (19)
- Απριλίου (19)
- Μαρτίου (18)
- Φεβρουαρίου (15)
- Ιανουαρίου (8)
-
►
2012
(237)
- Δεκεμβρίου (23)
- Νοεμβρίου (23)
- Οκτωβρίου (14)
- Σεπτεμβρίου (25)
- Αυγούστου (10)
- Ιουλίου (16)
- Ιουνίου (15)
- Μαΐου (15)
- Απριλίου (13)
- Μαρτίου (25)
- Φεβρουαρίου (23)
- Ιανουαρίου (35)
-
▼
2011
(93)
- Δεκεμβρίου (15)
- Νοεμβρίου (64)
- Οκτωβρίου (4)
- Σεπτεμβρίου (7)
- Ιουλίου (1)
- Ιουνίου (1)
- Φεβρουαρίου (1)
