Charlie Parker and "Donna Lee"

In 1947 Parker went into a recording session, joined by Miles Davis on trumpet, Bud Powell on piano, Tommy Potter on bass, and Max Roach on drums. Among the sides they cut was “Donna Lee”, with Parker credited as composer. The tune was named after bassist Curley Russell's little daughter, Russell, and Parker had come quite close during that period.
Gil Evans, identified drummer Norman "Tiny" Khan as the true composer. According to Evans Khan taught the melody to Davis who then taught it to Parker. This, at Kahn's level and performance, was quite impossible - unless it was just a few notes he might have put in a row (trying to imitate Parker's style) not a complete, developed melody.
Parker recorded at least 4 takes of the composition as its composer (under his sole guidance and instructions, not Davis') in the studio and at least one live, at Carnegie Hall in New York City, on December 24-25, 1949. Apart from the fact that the composition bears Parker's aesthetic and technical signature, Davis has never recorded this composition or been involved with it again. He declared that it belonged to him many years later when Charlie Parker was dead. On other occasions too, Davis took credit for other people’s compositions, for example, "Blue In Green" which was originally written by pianist Bill Evans. Also, Davis recorded and played live with Russell during the whole next year (1948) and strangely enough the tune was not even once rehearsed or played during all these sessions.

 

Yannis Livadas

Η εισαγωγή στην ποίηση και το πρώτο στάδιο της ποίησης

Ο μη-ποιητής, όπως και ο ανέμπειρος ποιητής, διακρίνουν στην αυγή και στο δειλινό εκείνο που ο ποιητής διακρίνει καθ' όλη τη διάρκεια του καθημερινού φωτός. 

Ο μη-ποιητής κι ο ανέμπειρος ποιητής γελιούνται από τη λειτουργία του φωτός, ο ποιητής γελιέται από το φως. Η εισαγωγή στην ποίηση και το  πρώτο στάδιο της ποίησης.

 

Γ. Λ.

1998

 

 

 

 

 

Τα έμπρακτα ποιήματα

Τα έμπρακτα ποιήματα είναι ποιήματα. 

Ποίηση εμπράκτως σημαίνει, εμπράκτως εκείνο που δεν υπάρχει.

Γ. Λ.

2003

Ο ποιητής, οργανικό μέσο ή απλός χρήστης;

Αυτός που χρησιμοποιεί οτιδήποτε εκτός από τον εαυτό του για να κατανοήσει τον εαυτό του και κατά συνέπεια το σύμπαν γύρω του, είναι ιδεολόγος της πνευματικής οκνηρίας. Αντιθέτως, ο ποιητής είναι ποιητής επειδή ο ίδιος αποτελεί το μέσο, το εργαλείο, κατανόησης του εαυτού του και κατά συνέπεια του σύμπαντος γύρω του.

Γ.Λ.

2008

 

Λογοκλοπή και κειμενική παραλλαγή

Στα είδη της λογοκλοπής συγκαταλέγεται και η κειμενική παραλλαγή, ειδικά όταν το επόμενο κείμενο διακρίνεται μόνο για τα παραλλαγμένα μέρη του. 

 

Γ. Λ.

2005 

Η σύγχυση ή η ταύτιση της τέχνης με τη συλλογική νοημοσύνη

Η σύγχυση ή η ταύτιση της τέχνης με τη συλλογική νοημοσύνη είναι φαινόμενο πολιτισμικό. Εντούτοις δεν πρόκειται για λάθος μα για πολιτισμική οδηγία. Η τέχνη δεν ακολουθεί καμιά πολιτισμική οδηγία και δεν εκφράζει τη συλλογική νοημοσύνη. 

 

Γ. Λ.

Μετς 2005