Η απόγνωση δεν μου επιτρέπει
να είμαι απογοητευμένος.
Θανατική οριστικότητα
διανθισμένη με μπαρούφες.
Δεν είμαι βέβαιος πόσο καλά
φτάνουν τ’ αναπόφευκτα της λογής μου
από το υστερόχρονο μιας άδικης κατάρας.
Χρησιμοποιώ τον όρο άνθρωπος
με τον τρόπο που ένας φυσιοδίφης αναφέρεται
σ’ ένα σπανιότατο κοίτασμα ανεκμετάλλευτων λίθων,
με τον νόμο του ανύπαρκτου λόγου που ορίζει τις εμφανίσεις
και τις εξαφανίσεις μου
δίχως ν’ ανάγονται σε κάποια προμελέτη
εισφοράς ή αντίδρασης.
Καθέδρα παντερημότητας.
Όλα έχουν γούστο.
Αποτελειώθηκα και κάνω
τα στραβά μάτια στο επέκεινα.
Αυτή την υπόνοια πως είμαι
ευτυχισμένος:
άντε πιάσ’ τη.
γ.λ.
6-4-2021