Πιστεύω
πως ο Γουίτμαν ήταν αυτός που ήταν και είναι αυτός που είναι, λόγω εκατό
μετρημένων σελίδων οι οποίες εντοπίζονται διεσπαρμένες στα άπαντα ποιήματά του.
Ολοκλήρωσα τη μετάφραση αυτών των εκατό σελίδων, υπό την έννοια και το σκεπτικό
μίας πρώτης γραφής, τον Μάιο του 1998. Την εργασία αυτή θα επανεξετάσω και θα
προωθήσω προς έκδοση όταν φέρω σε πέρας τις μεταφραστικές εργασίες που έχω
αναλάβει για την επόμενη τετραετία.
Απόσπασμα από το ποίημα "Πάνω στο πορθμείο του Μπρούκλιν":
Η άυλη τροφή που μου δίνει καθετί κάθε στιγμή της μέρας,
Το απλό, συμπαγές, συγκροτημένο σχέδιο, εγώ ξέχωρος, καθένας ξέχωρος
εντούτοις μέρος του σχεδίου,
Οι αντιστοιχίες του παρελθόντος κι εκείνες του μέλλοντος,
Οι ωραιότητες περασμένες σαν χάντρες στο νήμα των παραμικρών
μου βλεμμάτων κι ακουσμάτων, σαν περπατώ στον δρόμο και στο γεφύρι πάνω απ’ το
ποτάμι,
Το ρεύμα που τόσο ορμητικά κυλά και πέρα μακριά μαζί μ’ εμένα
ξεχύνεται…
[1998]