«Το Σύμπλεγμα Του Λαοκόοντα» γράφτηκε αποσπασματικά (1990-2009), και ολοκληρώθηκε, στη διάρκεια ταξιδιών σε διάφορες χώρες: Ιταλία, Ελβετία, Γαλλία, Ανδόρα, Ισπανία, Πορτογαλία, Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Ινδία. Παρόλα αυτά δεν πρόκειται για αποτύπωση μίας συνολικής ή μερικής ταξιδιωτικής εμπειρίας. Οι εναλλαγές των τόπων αποτελούν απλώς το σκηνικό, το βιβλίο είναι ο χάρτης με τον οποίο φτάνει κανείς στον άνθρωπο, στον συγγραφέα, τον οποίο καθίσταται εξ αρχής γνωστό, πως ο αναγνώστης θα υποχρεωθεί να εγκαταλείψει οριστικά για να συνεχίσει το ταξίδι μόνος.
Το “Σύμπλεγμα Του Λαοκόοντα” δεν ακολουθεί καμία από τις περισσότερο ή λιγότερο γνωστές πεπατημένες, ο τρόπος του, η αισθητική του είναι ένα πράγμα: συσπάσεις. Τα πράγματα στην φυσική τους δυναμική ως σύμβολα των εαυτών τους, φυσική δηλαδή και η ίδια η γραφή. Καμία σύμβαση, καμία πρόφαση, ένα βιβλίο δίχως εμφατική πλοκή και στόχο, δίχως κατάληξη. Ο ήρωας του βιβλίου είναι πραγματικός, καθώς και όσα καταγράφονται είναι πραγματικά εξίσου. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο σπονδυλωτό μυθιστόρημα και σύμφωνα με τον υπότιτλό του, ένα «πύραμα της γραφής». Ένα βιβλίο των μη σημαντικών πραγμάτων, μία σύνθεση υπέρ της αχρηστίας. Διαλογισμός πάνω σε κάποια κυρίαρχη ζωή sub specie aeternitatis.