Στην ποίηση σύνθεση ονομάζεται η δημιουργία ποιήματος μέσω εκτενούς, διαδοχικού συλλογισμού, όπου λειτουργούν ενώσεις και διαχωρισμοί, όπου αποδίδεται ένα αντικείμενο σύνθετο -προερχόμενο, ως επί το πλείστον, από απλές ή απλούστερες προϋπάρχουσες αποδόσεις και λειτουργίες- το περιεχόμενο του οποίου απλοποιείται, ελαχιστοποιείται ως προς τη σχέση και τη λειτουργία του με το αντικείμενο.
Ένα εκτενές, πολυσέλιδο κείμενο (παραθέσεων, συγκρίσεων ή αποτυπώσεων), δεν αποτελεί σύνθεση, μα εκτενές, πολυσέλιδο κείμενο, εκτός από την περίπτωση όπου πρόκειται για ανάλυση, δηλαδή για το αντίθετο της σύνθεσης.
Γ. Λ.
2003