Δεν ενδιαφέρει πλέον κανέναν το αντικείμενο και το περιεχόμενο, μα το ποιος υποστηρίζει κάτι και ποιος όχι. Σ’ αυτήν κοινωνική παράνοια έγκριτης ανοησίας εκείνο που απασχολεί είναι αυτή ακριβώς η εγκριτότητα. Η παιδεία, και κατ' επέκταση η λογοτεχνία, στην Ελλάδα, ταυτίζεται με τη σύγκριση αποσμητικών χώρου σε δημόσια αποχωρητήρια.
Μετς 2003
γ. λ.