Στην ανωτέρα μπακαλική
δοκιμιογραφία που αφορά τη σύγχρονη ελληνική ποίηση, υπό το άγος αναζήτησης
εννοιακών προφυλάξεων, καλό είναι όταν κάνει κάποιος λόγο για ένα "διαρκές
γίγνεσθαι"(;) να ανοίξει ένα από τα προσφερόμενα λεξικά ώστε να διαπιστώσει,
έστω καθυστερημένα, πως το γίγνεσθαι είναι εγγενώς, εκ φύσεως διαρκές, συνεπώς
όταν κάνει λόγο κανείς για "διαρκές γίγνεσθαι" κάτι δεν έχει ορθώς
αντιληφθεί σε βαθμό που δεν δύναται να το σχολιάσει ή να το εντάξει σε κάποιον
λογικό ειρμό και επίσης καλό είναι όταν συντάσσονται κείμενα των οποίων το
υλικό και το περιεχόμενο βασίζεται σε δοκίμια άλλων δικιμιογράφων τα οποία έχουν ήδη δημοσιευθεί,
(το 2005, το 2011 και το 2015) να νιώθει κανείς την υποχρέωση να τοποθετήσει
παραπομπές ή έστω ειδικές σημειώσεις.
