Leçon du futur antique

Le droit suprême est celui de l'obligation, et l'obligation suprême est celui du droit. Celui qui est offensé par tout ne sait pas ce que signifie la honte. De même que celui qui ne contribue rien s'imagine avoir droit à tout. 

 

Y. L.

2003 

Yannis Livadas: Of the arts

In our times almost everything is obvious thanks to the disintegration of the arts.

Note on napkin
Paris, 26 July, 2012

Yannis Livadas: Vagalord

Vagalord

Poetry has nothing to do with poems.

The second ones just keep coming around

While the first one is gone beyond us.

Horizon is at least twice bigger than a pinprick.

Moments; what summer bodies are

To a never reached cemetery.

[2010]

Το ποίημα δεν σηματοδοτεί

Το ποίημα δεν σηματοδοτεί τη επιδίωξη αναπαράστασης της ιδέας ενός  ποιήματος, ούτε εκφράζει την ιδέα ενός ποιήματος. Είναι ποίημα: εμπλοκή διαχρονικότητας στην παροδικότητα.

 

γ. λ.

2005

Γιάννης Λειβαδάς: Σημείωμα / καλοκαίρι 2013

Ο καπιταλισμός παρότι είναι μία αντιδραστική, καταπιεστική μέθοδος ελέγχου της ανθρωπότητας, εγείρεται από την βαθιά γνώση που διαθέτει επί της αντίληψης των κοινωνιών. Ο καπιταλισμός βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην αλήθεια που διέπει τις κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες, σε σχέση με κάθε άλλη μέθοδο που έχει εμφανιστεί μέχρι σήμερα. Τα καταφέρνει τόσο καλά, που σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και αυτοί που καταφέρονται εναντίον του, τρέφουν την ψευδαίσθηση πως εκείνος είναι ο κύριος υπεύθυνος για τα δεινά αυτού του κόσμου.

- Γ.Λ.  σημείωμα  / καλοκαίρι 2012

La poésie n'est pas simplement une convergence

La poésie n'est pas simplement une convergence ou une divergence par rapport aux significations ou à l'esthétique, mais plutôt la reconnaissance d'un contenu dont le passé dépend de son avenir, dont la poétique dépend du vide qu'il crée.

Y. L.

2004

Πρόσχημα και αυθεντικότητα

Το πρόσχημα θα είναι πάντα μια ελπίδα επικοινωνίας, μα η αυθεντικότητα η πιο σοβαρή ασέβεια υπέρ της ανθρωπότητας.

γ. λ.

2008

Γιάννης Λειβαδάς – Το σύμμεικτο σονέτο

Το «σύμμεικτο σονέτο» (fusion sonnet)*, επινόηση του υποφαινόμενου, εμφανίστηκε, εντύπως, για πρώτη φορά στη συλλογή ανομοιογενών ποιημάτων «Οι Κρεμαστοί Στίχοι Της Βαβυλώνας» (Μελάνι 2007). Είχε τίτλο «Αγαπητέ Μπλεζ». Το σύμμεικτο σονέτο ήταν ένα σονέτο υφολογικά και περιεχομενικά διαφοροποιημένο, το οποίο βασιζόταν εξίσου στον συγκοπτόμενο ρυθμό της τζαζ και σε στιχομετρικές παραλλαγές του παραδοσιακού σονέτου. Η φόρμα του οριζόταν από στροφές τριών, δύο, τεσσάρων, τριών, τεσσάρων και πέντε στίχων, κατά σειρά, ορίζοντας ένα σύνολο είκοσι ενός στίχων. Τα σύμμεικτα σονέτα τα έγραψα την περίοδο 1993-1995 και έκτοτε δεν ασχολήθηκα ουδέποτε ξανά με το είδος.

_______

Προσθήκη, 2021: τα τέσσερα σύμμεικτα σονέτα περιλαμβάνονται στον τόμο, Άκρα (Ποιήματα 1990-2008) [Εκάτη 2022].

*[The fusion sonnet is a diverged, in terms of style and content, sonnet, which is equally based on the syncopated jazz rhythms and the lyrical variations of the traditional sonnet. Its form consists of six stanzas; in a row of three-two-four-three-four and five lines, composing a set of twenty-one lines in total. I wrote the first fusion sonnets in the period between 1993 and 1995. The fusion sonnet is included in whole into the edition Akra / Poems 1990-2008 by Ekati Publications 2022].