Χαρτ
Κρέιν - Μύθος
[μετάφραση:
Γιάννης Λειβαδάς]
Σιωπηλές όσο ένας καθρέφτης πιστεύεται πως είναι
οι καταστάσεις βυθίζονται στη σιωπή από …
Δεν είμαι έτοιμος για μετάνοια∙
ούτε συγνώμες για να ανταποδώσω. Γιατί ο σκώρος
περισσότερο δεν υποκλίνεται απ’ την ακίνητη
παρακλητική φλόγα. Και τα τρεμάμενα
μες στις νιφάδες τις λευκές που πέφτουν
τα φιλιά είναι, –
το μόνο πράγμα που αξίζει τον κόπο.
Πρέπει να το διδαχτεί κανείς –
Αυτό το σχίσμα κι αυτό το καύμα,
μονάχα όμως από κάποιον που
ξοδεύει απανωτά τον εαυτό του.
Μία και δυο κι άλλες φορές
(Ξανά ‘κείνο το ενθύμιο του καπνίσματος,
το είδωλο που αιμορραγεί!) και ξανά πάλι.
Ώσπου η λογική η υπέροχη να κατακτηθεί
αψιθύριστη όσο ένας καθρέφτης
πιστεύεται πως είναι.
Κατόπιν, στάλα την καυστική στάλα, ένα τέλειο δάκρυσμα
μιαν αρμονία αστείρευτη θα χορδίσει, –
Τρέλα αμείλικτη για όλους εκείνους που παρασύρουν
τον μύθο της νιότης τους μες στο καταμεσήμερο.
1997