Γλυκιά μητέρα, θα σε θυμάμαι να πλησιάζεις στο ηλιόλουστο σπίτι, κατηφορίζοντας την οδό Γεωργούλη, με το κλαρωτό σου φουστάνι, πάντα αποκαρδιωμένη μα πεισμωμένη με κέφι.
γ. λ.
https://periodicodepoesia.unam.mx/texto/en-un-santiamen-uno-mismo/